«Teologu i atribuon Perëndisë së tij disa tipare të pafund; ai përshkruhet si i plotfuqishëm, i gjithëdijshëm dhe që ka mirësi të pafund. Tani Mendja që e zbulon vetveten në zhvillimin e jetës në këtë planet është e qartë se nuk është i plotfuqishëm, përndryshe do të kishte mbledhur organizma të projektuar në mënyrë të përsosur drejtpërdrejt nga pluhuri i tokës pa iu dashur që të shkonte përmes procesit të gjatë të provës dhe gabimit që ne e quajmë evolucion» (John L. Randall, «Parapsikologjia dhe natyra e jetës». [London: Souvenir Press, 1975], fq. 235).
–John C. Whitcomb, «Bibla dhe astronomia»