Kur aborti nuk është një zgjedhje [Fragment]
Një nga pohimet e pakta të pakundërshtueshme që dikush mund të bëjë në mënyrë të arsyeshme është se askush nuk e mbështet abortin e detyruar.
Mirëpo, abortet e e detyruara, si edhe sterilizimet pa vullnet, janë të zakonshme në Kinë, pavarësisht nga protestat e Pekinit. Ndërsa partia komuniste e Kinës ngul këmbë se abortet janë të vullnetshme nën politikën «një fëmijë» të këtij kombi, dokumente elektronike të nxjerra kontrabandë kohët e fundit nga ky vend na tregojnë një histori tjetër.
Anëtarë të kongresit nga «Komisioni i të drejtave të njeriut Tom Lantos» dëgjuan të martën një pjesë të kësaj historie, dy ditë para se presidentit Obama iu propozua të largohej për në Azi, duke përfshirë Kinën, për të diskutuar çështje ekonomike. Midis provave të siguruara nga dy organizata për të drejtat e njeriut, «ChinaAid» dhe «Të drejtat e grave pa kufij», ishin tregime të grave shtatzëna që, në thelb, ndiqeshin dhe detyroheshin që t’i nënshtroheshin kirurgjisë ose punës së detyruar.
Reggie Little John, themelues dhe president i grupit «Frontiers», i tha komisionit se politika «një-fëmijë» e Kinës «shkakton më shumë dhunë kundër grave dhe vajzave se çdo politikë tjetër zyrtare mbi tokë».
Çfarë i ndodh vërtet një gruaje që nuk ka një «leje lindjeje» dhe ka një shtatzëni «jashtë planit»?
Përgjigjja është e thjeshtë dhe brutale: Një grua shtatzënë pa leje duhet t’ia dorëzojë fëmijën e saj veglave të qeverisë, pavarësisht se ku është faza e zhvillimit të fetusit.
Abortet e vona janë problematike, por kinezët nuk janë asgjë, aq më pak të efektshëm. Në një faqe interneti për mjekët obstetër dhe gjinekologët kinezë, doktorët ndanë këshilla kohët e fundit në një diskutim gjakftohtë me titull: «Po nëse foshnja është ende e gjallë mbas punës së detyruar?» «ChinaAid» siguroi një përkthim të bisedës në lidhje me një fetus tetë muajsh që i mbijetoi kësaj procedure.
«Xuexia» shkroi: «Në fakt, ju duhet ta kishit shpuar kafkën e fetusit». Një komentues tjetër, «Damohuyang», shkroi se shumica e foshnjave të vona vdiqën gjatë punës së detyruar, disa jetuan dhe «do të liheshin në kosha plehrash. Disa prej tyre mund të vazhdonin të jetonin për një ose dy ditë».
Kohët e fundit në korrik [2009], zyrtarë nga «Popullata kombëtare e Kinës» dhe «Komisioni i planifikimit familjar» thanë se politika «një-fëmijë» «do të detyrohet në mënyrë strikte si një mjet për të kontrolluar lindjet për dekadat e ardhshme», sipas Xinhua, agjencia shtetërore e lajmeve.
(Parker, «Kur aborti nuk është një zgjedhje», WashingtonPost.com, 11 nëntor, 2009).