Jeta e krishterë është riprodhimi i jetës së Birit të Perëndisë nga Fryma e Perëndisë në fëmijën e Perëndisë. Për këtë arsye, kur një i krishterë bën diçka që të tjerët e quajnë “të mirë”, por kjo e tërheq vëmendjen te vetja, promovon veten, i bind të tjerët për gjendjen frymërore të vetes dhe i jep pikë vetes, ne i kemi vjedhur Perëndisë nga lavdia e Tij. Si një besimtar, ne përsëri do të jemi pjesë e të shpenguarve, por nuk do të ketë asnjë shpërblim…. Krishti nuk do të jetë duka na lavdëruar, “çfarë bëmë ne për Atë?”, por, “përse e bëmë këtë gjë?”

Jerry Benjamin, “Cila është gjëja më e rëndësishme që na kërkon Perëndia?”