Gjoni pak a shumë e mbyll këtë letër ashtu si Letrën e Dytë, duke e lënë diskutimin për një takim gojarisht. Ne i jemi borxhlinj atij për këto letra, duke na dhënë një pamje të jetës në kohën e hershme të krishterimit dhe duke caktuar udhëzime të përhershme për njerëzit e Perëndisë. Së shpejti ne do të flasim gojarisht në qiell dhe atëherë do të kuptojmë plotësisht gjërat e fshehura të zbulesës hyjnore.
SHËNIME
[1] (V. 2) F. B. Meyer, Through the Bible Day by Day, VII:164, 165.
[2] (V. 5) Në tekstin kritik (NU) lexojmë “sidomos (gr. touto, fjalë për fjalë “kjo”) të huajt.
[3] (V. 8) Në tekstin kritik (NU) lexojmë “ndihmë” (hupolambanein) më tepër se “presim” (apalambanein) të TR dhe M.
[4] (V. 12) F. B. Hole, dokumentim i mëtejshëm i padisponueshëm.
BIBLIOGRAFI
Shikoni bibliografinë në fund të Letrës së Parë të Gjonit.
