BIBLA SHQIP—PËRKTHIMI DIODATI I RI I RISHIKUAR

Jobi guxon të argumentojë me Perëndinë

10:1 “Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

10:2 Do t`i them Perëndisë: “Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

10:3 A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

10:4 A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

10:5 A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

10:6 sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

10:7 megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

10:8 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

10:9 Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

10:10 A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

10:11 Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

10:12 Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

10:13 por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

10:14 Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

10:15 Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

10:16 Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

10:17 Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

10:18 Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

10:19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

10:20 A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

10:21 para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

10:22 të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira”.