10 mars | çdo ditë me radhë
«Fryti i Frymës është […] vetëpërmbajtja…» (Gal. 5:23).
Përmes fuqisë së Frymës së Shenjtë, besimtari aftësohet që të ushtrojë vetëkontroll mbi mendimet, mbi orekset për ushqim dhe pije, mbi të folurit e tij, mbi jetën seksuale, mbi temperamentin dhe çdo fuqi tjetër që Perëndia i ka dhënë. Ai nuk ka pse të skllavërohet nga ndonjë pasion apo dëshirë.
Pali u kujtoi korintasve se një atlet praktikon vetëkontroll në çdo gjë (1 e Korintasve 9:25). Ai vetë ishte i vendosur që nuk do të skllavërohej nga asgjë (1 e Korintasve 6:12) dhe e rrihte trupin e tij dhe e nënshtronte atë, se mos pasi t’u kishte predikuar të tjerëve, ai vetë të shkualifikohej (Shih 1 e Korintasve 9:27, RSV).
I krishteri i disiplinuar shmang konsumin e tepruar të ushqimeve. Nëse kafeja, çaji apo koka-kola e mbërthejnë, ai i fut një shkelm këtij zakoni. Ai refuzon që të zotërohet nga duhani në çdo formë qoftë. Ai shmang me kujdes përdorimin e qetësuesve, tabletave për gjumë ose prodhimeve të tjera farmaceutike, veçse kur këshillohet nga mjeku. Ai e kontrollon kohën e caktuar për gjumë. Nëse e torturon problemi i lakmisë (epshit), ai mëson që të dëbojë mendimet e papastra, që të përqendrohet mbi mendimet e pastra dhe që ta angazhojë veten me aktivitete ndërtuese. Çdo varësi ose mëkat i bezdisshëm për të është një Goliath që duhet të mposhtet.
Ne dëgjojmë shpesh nga të krishterë që ankohen se nuk mund të thyejnë një zakon të caktuar. Një disfatizëm i tillë garanton dështim. Kjo do të thotë se Fryma e Shenjtë nuk është në gjendje që të japë fitoren e nevojshme. Fakti është se njerëz jo të konvertuar, që nuk e kanë Frymën, janë shpesh në gjendje për të ndaluar duhanin ose alkoolin ose kumarin ose sharjet. Sa shumë më e lehtë do të jetë për të krishterët që ta bëjnë këtë përmes Frymës që banon brenda tyre!
Vetëkontrolli, ashtu si tetë frytet e tjera të Frymës, është i mbinatyrshëm. Ai e aftëson besimtarin që të ushtrojë disiplinë mbi veten në mënyra që të tjerët nuk mund t’i përballojnë.